Царква, пабудаваная ў перыяд з 1516-га па 1542-ы год у вёсцы Мураванка (Гродзенская вобл. Шчучынскі р-н), вядомая адразу пад трыма назвамі: Мураванкаўская царква (па месцы знаходжання царквы), Маламажэйкаўская царква-крэпасць (паколькі храм ставіўся раней да вёскі Малое Мажэйкава Лідскага раёна ў трох кіламетрах ад вёскі Мураванка) і Мураванкаўская Свята-Раства-Багародзіцкая царква (у гонар Нараджэння Прасвятой Багародзіцы). Як і Міхайлаўская царква ў Сынкавічах, Мураванкаўская Царква ўяўляе сабой першапачаткова храм абарончага тыпу.
У плане Мураванкаўская царква амаль квадратнай формы і заканчваецца паўкруглай апсідай. Агульная даўжыня царквы складае 21,7 метра, шырыня 14,8 метра. Сцены выкананы ў стылі гатычнага Мура з цэглы. У царкве маецца адзін уваход, які раней зачыняўся жалезнымі дзвярыма і дадаткова абараняўся жалезнай кратамі – герсай, прыбранай у першай палове XIX стагоддзя. У заходняй частцы храма ўсю шырыню цэнтральнага нефа займаюць каменныя хоры, якія абапіраюцца на два слупы і сцяну. Падымаліся на хоры па лесвіцы ў паўднёва-заходняй вежы. У цэнтры галоўнага фасада размешчана круглае акно тыповае для раманскай і гатычнай архітэктуры.
Па кутах царквы-крэпасці размяшчаюцца вежы цыліндрычнай формы, яны нібы ўцягнутыя ў куты. Заходнія вежы больш ўсходніх у дыяметры. Першапачаткова, усе лесвіцы ў вежах былі драўляныя, але потым у заходніх былі пабудаваныя каменныя, якія вядуць да верхніх ярусаў вежавых байніц і да байніц баявой галерэі на гарышчы. Усходнія вежы маюць чатыры ярусы байніц, заходнія-пяць. Усе ярусы адрозніваюцца формай, памерамі і колькасцю байніц.
Заходнія і ўсходнія фасады мураванкаўскай царквы завяршаюцца франтонамі. Каб палегчыць канструкцыю франтонаў, будаўнікі зрабілі іх танчэй саміх сцен, а на знешніх узроўнях размясцілі вялікія дэкаратыўныя нішы. Кампазіцыя франтонаў царквы вылучаецца паярусным чляненнем і асіметрыяй дэкаратыўных элементаў. Франтон галоўнага фасада па гарызанталі падзелены на дзве часткі вузкім карнізам. Протарэнесансавыя рысы праглядаюцца ў двух'яруснай кампазіцыі галоўнага фасада з фігурным абрысам, у арыгінальным прыёме размяшчэння адных у сярэдзіне іншых.
За час свайго існавання Мураванкаўская царква-крэпасць не раз падвяргалася нападам. Падчас вайны паміж Маскоўскім княствам і Рэччу Паспалітай у 1656-ым годзе яна была моцна пашкоджана, адрамантавалі яе толькі праз некалькі гадоў. Праз паўстагоддзя, падчас Паўночнай вайны ў 1706-ым годзе, Карл XII ідучы на Палтаву, загадаў абстраляць царкву з гармат, так як яна здзівіла яго сваім незвычайным выглядам. Пасля гэтага царкву закінулі і ў паўразбураным выглядзе яна прастаяла да пачатку XIX стагоддзя. У перыяд з 1817-ы па 1822-ы год была зноў адноўлена з невялікімі зменамі: перарабілі верх франтонаў і гарышча. У 1871-1872 гадах заходнія вежы былі паднятыя на сажань, у адной з іх зрабілі званіцу. Акрамя таго, у гэты будаўнічы перыяд прыбралі драўляныя лесвіцы і заклалі частку байніц, а да заходняга фасада прыбудавалі бабінец.
На сённяшні дзень Мураванкаўская царква-гэта дзеючы праваслаўны храм недалёка ад трасы Мінск-Гродна і чыгуначнай станцыі Скрыбаўцы, дзе па выхадных днях і вялікіх святах праводзяцца набажэнствы.