Асэсар - член задворнага, асэсарскага, маршалкоўскага, соймага ці іншага суда, дзе прысуд выносіўся калегіяльна.
Віж - асоба, якая выконвала функцыю сведкі. У яго службовыя абавязкі ўваходзіла: агляд месца здарэння, даследаванне месцаў злачынстваў і падача аб іх зняволення суду, афіцыйнае сведчанне ў судзе аб фактах правапарушэння. Віж прызначаўся ваяводам, старастам, падстаростым, пісарам. Пасада была скасаваная пасля ўвядзення пасады вознага.
Віцэ-інстыгатар - намеснік інстыгатара.
Віцэ-пісар - намеснік пісара. Дадзеная пасада была ў цэнтральнай канцылярыі, у канцылярыях земскага, гродскага, рэфендарскага і іншых судоў. Уводзілася пры неабходнасці замяшчэння пісара пры яго часовай адсутнасці, а таксама пры адсутнасці кандыдатаў на пасаду пісара. У большасці выпадкаў віцэ-пісар таксама выконваў функцыю архіварыуса.
Віцэ-рэгент - намеснік рэгента. Пасада была ў цэнтральнай канцылярыі, кансісторыях, у канцылярыях асэсарскага, земскага, гродскага, рэфендарскага і іншых судоў. Уводзілася пры неабходнасці замяшчэння пісара пры яго часовай адсутнасці, а таксама пры адсутнасці кандыдатаў на пасаду рэгента. У большасці выпадкаў віцэ-пісар таксама выконваў функцыю архіварыуса.
Ваявода - узначальваў адміністрацыйна-судовую ўладу і выконваў функцыі ваеннага і грамадзянскага кіраўніка ваяводства. Засядаў у Радзе ВКЛ, а ў час вайны ўзначальваў ваяводскае апалчэнне шляхты. Старшынстваваў на скліканых ім павятовых сойміках. Кіраваў крымінальным судом і сачыў за земскай паліцыяй. Займаўся добраўпарадкаваннем свайго ваяводства, а таксама ўстанаўліваў цэны на прадукты харчавання і ўвозімыя тавары. Ваявода падпарадкоўваўся гетману.
Вазны - службовая асоба земскіх судоў з XVI па XVIII стагоддзе, ніжняя пасада выканаўчай улады ў павеце, замяніў абавязкі Віжа. У яго абавязкі ўваходзіла: уручэнне пазоваў у суд, увод у валоданне зямлёй і маёнткамі, агляд месца здарэння і слядоў злачынства, правядзенне дазнанняў, допыт сведкаў, пацярпелых і падазраваных. Пры выкананні сваіх абавязкаў павінен быў мець пры сабе панятых. Вынік надгляду возны паведамляў суду ў пісьмовым рашэнні. Узнагароджанне атрымаюць ад тых асоб па справах якіх працаваў. За нядобрасумленнае вядзенне спраў была прадугледжана адказнасць аж да смяротнага пакарання. Прызначаўся ваяводам па ўяўленні земскага суда і шляхты, а таксама падпарадкоўваўся генералу.
Генерал (энерал) - пасада ў земскіх судах, галоўны возны. Уручаў іскі ў суд, аглядаў месцы здарэння і г.д. У кожным павеце іх было некалькі, яны выбіраліся ваяводам, старастам і павятовай шляхтай з ліку асоб, якія мелі ў дадзеным павеце або ваяводстве нерухомую маёмасць. Сцвярджаўся Вялікім князем Літоўскім.
Гараднічы - камандаваў унутранай гарадской вартай у замку, адказваў за рамонт замка. За службу меў ільготы: вызваляўся ад падаткаў і павіннасцей, атрымліваў плату і зямлю, засядаў у гродскім судзе.
Дваранін яго каралеўскай літасці ці дваранін гаспадарсткій – пасада пры двары Вялікага князя Літоўскага. Выконваў розныя даручэнні па ахове замкаў і пасольстваў, выконваў функцыі дыпламатычнага прадстаўніка, праводзіў рэвізіі вялікакняскіх і дзяржаўных маёнткаў.
Дваранін Скарба ВКЛ – выконваў розныя даручэнні падскарбія. Служыў пры Скарбавай камісіі ВКЛ.
Старажытны - шляхецкая пасада. Адказваў за забеспячэнне дровамі вялікакняскіх замкаў і будынкаў.
Дзецкі - найнізкая пасада ў сістэме судова-адміністрацыйнага кіравання, судовы выканаўца. Вырабляў арышт і дастаўляў абвінавачанага ў суд, выконваў судовае рашэнне, уводзіў у валоданне маёнткам. Служыў у падпарадкаванні ў вялікага князя, ваяводы, цівуна, намесніка.
Інстыгатар - выконваў функцыі пракурора. Засядаў у рэферэндарскім і задворным асэсарскім судах. Падпарадкоўваўся канцлеру. Выступаў істцом або дзяржаўным абвінаваўцам у справах якія закранаюць інтарэсы дзяржавы і вялікага князя, уносіў скаргі аб здрадзе дзяржаве, у справах прыватнага абвінавачання выступаў на баку пацярпелага пры наяўнасці яго скаргі.
Кат - выконваў смяротныя прысуды, вывозіў смецце, знішчаў вандроўных жывёл, а часам, як знаўца чалавечай анатоміі, займаўся лячэннем.
Камісар - член камісіі, прызначанай Вялікім князем Літоўскім, радай або соймам для выканання рашэння судовай справы або разгляду якога-небудзь пытання. Быў суддзёй у камісарскім судзе.
Каморнік - у якасці судовага выканаўцы і за кошт зацікаўленага боку займаўся вымярэннем межаў маёнткаў. Уваходзіў у склад падкаморскага суда і падпарадкоўваўся падкаморыю.
Лаўнік - член магістрата ў гарадах, якія мелі магдэбургскае права. Разам з войтам складалі войтаўска-лаўнічы суд, які разглядаў крымінальныя справы гараджан. Выбіраліся грамадой ці радай з ліку мяшчан горада.
Пленіпатэнт – давераная асоба, якая прадстаўляла адзін з бакоў у судзе.
Падкаморы земскі (павятовы) - старшынстваваў на падкаморскім судзе, а таксама ўдзельнічаў у разглядзе спраў у каптуравым судзе.
Падпісар - памочнік пісара ва ўстановах ВКЛ і судах. Уваходзіў у выканаўча-тэхнічны апарат, які часам мог даходзіць да 5 чалавек у адной установе.
Падсудак - памочнік суддзі, які падрыхтоўваў справы для суда.
Рэферэндар – сачыў за парадкам падачы скаргаў. Першапачаткова прымаў скаргі і аддаваў іх канцлеру для прадастаўлення Вялікаму князю Літоўскаму, а потым аб'яўляў рашэнне вялікага князя па пададзеных скаргах. Прызначаўся Вялікім князем Літоўскім, быў старшынёй рэферэндарскага суда.
Стараста - у 16 - 18 стст. кіраваў судовай адміністрацыяй павета. Старшыня гродскага суда. За сваю службу ад Вялікага князя Літоўскага атрымліваў у часовае ці пажыццёвае валоданне дзяржаўны маёнтак - староства, і выплачваў ¼ частку чыстага даходу. У ваенны час узначальваў павятовую харугву.
