Пасля смерці Вялікага князя Літоўскага і Польскага караля Казіміра IV, польскі пасад заняў яго сын Ян-Альбрэхт, і паводле Крэўскай уніі, ён павінен быў стаць Вялікім князем Літоўскім. Аднак Літвіны, у 1492 годзе абралі сабе іншага вялікага князя, ім стаў малодшы сын Казіміра IV Аляксандр Казіміравіч.
Каб заняць княскі пасад, Аляксандру Казміровічу прыйшлося пагадзіцца з умовамі паноў-рады, згодна з гэтымі ўмовамі, найважнейшыя дзяржаўныя справы такія як: абарона, знешнія міжнародныя адносіны, прыняцце законаў і важныя судовыя пасяджэнні ён вырашаў сумесна з Панамі-рады.
У тым жа 1492 годзе, карыстаючыся тым, што ў Вялікім княстве Літоўскім новы абраны князь стаў прычынай разрыву Крэўскай уніі і ад Польшчы дапамогі не будзе, Маскоўскі князь Іван III аб'явіў ВКЛ вайну.
Да падпісання мірнай дамовы ў 1494 годзе пад кантроль да Івана III адышлі Хлепень, Мезень, Рагачоў, Опочка, Адоеў, Навасіль, Сярпец, Мезец, Вязьма. Па ўмовах гэтай дамовы да Масквы адышлі Адоеўскае і Вяземскае княства, Літва адмовілася ад прэтэнзій на Ноўгарад, Пскоў, Цвер і Разань. Таксама Аляксандру Казіміравічу давялося ўзяць за жонку дачку Івана 3 Алену. У 1495 годзе адбылося іх вянчанне ў Віленскім кафедральным саборы. Нягледзячы на ўмовы, пры якіх яны ажаніліся, адносіны паміж мужам і жонкай склаліся добрыя, і ў далейшым, Івану III не ўдалося ўплываць на Аляксандра Казіміравіча праз сваю дачку.
Падставай для наступнай вайны Літвы з Маскоўскім княствам стаў чарговы пераход Літоўскіх князёў на бок Івана III. У 1500 годзе да Маскоўскага княства далучыўся Сямён Іванавіч Бельскі, за ім рушылі ўслед князі Масальскія, Трубяцкія і Хатэтоўскія. Затым у Маскву прыехалі Васіль Іванавіч Шэмячыч і Сямён Іванавіч Мажайскі. Князь Сямён Мажайскі перайшоў на бок Івана III разам з Чарнігавам, Гомелем і Любечам. Гэтак жа на бок Маскоўскага княства стаў і князь Рыльскі ў месцы з Рыльскам і Ноўгарад-Серверскім.
У адказ на тое, што адбываецца, Аляксандр Казміровіч паслаў паслоў да Івана III за тлумачэннямі, па якім праве ён прымае да сябе ў падпарадкаванне літоўскіх князёў. Замест тлумачэнняў Іван III паведаміў, што нібыта яго дачку Алену Іванаўну, жонку Аляксандра Казіміравіча, прымушаюць з праваслаўнай веры перайсці ў каталіцкую, і ён як абаронца праваслаўя аб'яўляе ВКЛ вайну.
Паміж ВКЛ і Маскоўскім княствам зноў успыхнула вайна, у 1500 годзе войскі Масквы рушылі ў бок Вялікага княства Літоўскага. Гэтая вайна для ВКЛ прынесла вялікія тэрытарыяльныя страты, так па мірнай дамове ад 4 сакавіка 1503 года, Аляксандру Казіміравічу прыйшлося саступіць Івану III большую частку земляў якія ляжаць на ўсходзе ад Дняпра. Да Маскоўскага княства адшыў 28 гарадоў і замкаў, а таксама 70 воласцяў.
Магчыма, Аляксандру Казіміравічу ўдалося б вярнуць страчаныя ім землі, пасля смерці Івана III у 1505 годзе, але ён яго перажыў ненашмат, усяго толькі на год і памёр у жніўні 1506 года ва ўзросце 45 гадоў.
