Князь на Біржах, Дубінцы, Слуцку і Капылі, аматар прыгод і двубояў, выдатны фехтавальшчык, Багуслаў Радзівіл нарадзіўся 3 мая 1620-га года. Яго бацькамі былі Януш VI Радзівіл, віленскі кашталян, і Соф'я Эльжбета Гогенцолерн, дачка курфюрста і графіня Брандэнбургская.
У раннім узросце Багуслаў Радзівіл стаў сіратой. Спачатку памёр ягоны бацька, а потым, у 1630 годзе, маці. Ён застаецца на выхаванні дзядзькі Хрыстафора Радзівіла ў Кейданах, дзе атрымаў пачатковую пратэстанцкую адукацыю.
У 17-гадовым узросце Багуслаў адпраўляецца на вучобу ў галандскі горад Гронінген, па дарозе 5 лістапада 1637-га года, ён упершыню ўдзельнічае ў бітве, паміж шведамі і імператарскімі войскамі падчас трыццацігадовай вайны, недалёка ад горада Грайфсвальда. Ён выступіў на баку шведаў, бо перад адпраўленнем у шлях, дзядзька даручыў Багуславу дакладваць аб сабе шведскаму генералу Урангелю, калі той быў па блізкасці. І так склалася, калі Багуслаў быў сардэчна прыняты Урангелем, імператарскія войскі напалі на шведаў.
З Галандыі Багуслаў едзе ў Францыю, дзе ў 1638 годзе атрымлівае прывілей ад польскага караля і Вялікага князя Літоўскага Уладзіслава на пасаду земскага харунжага ВКЛ. У Францыі Радзівіл пазнаёміўся з французскім каралём, пасябраваў з прынцам Аранскім і пачаў сур'ёзна займацца фехтаваннем. Да кароткачасовага вяртання ў Літву ў 1641 годзе, ён паспеў паездзіць па Францыі і пабываць у Англіі, а таксама паўдзельнічаць у бітвах пры Гедыне і Насаў.
Пасля нядоўгага знаходжання ў Літве Багуслаў Радзівіл вяртаецца назад у Францыю і ў 1642 годзе зноў удзельнічае ў трыццацігадовай вайне, у бітве пад Венлам на баку галандцаў супраць іспанцаў. Да 1646 года ён прыняў удзел яшчэ ў дзвюх бітвах, і ў гэтым жа годзе атрымаў тытул канюшага ВКЛ. Па загадзе кардынала Мазарыні, у 1648 годзе Багуслаў быў прызначаны генерал-палкоўнікам замежных палкоў Францыі. Адслужыўшы год, у 1649 годзе Радзівіл выехаў на радзіму для ўдзелу ў падаўленні казацкага паўстання.
Пасля вяртання ў ВКЛ, Багуслаў Радзівіл быў прызначаны польскім каралём і Вялікім князем літоўскім Янам Казімірам, генералам каралеўскай гвардыі, і ў гэтым званні ён камандаваў палкамі ў польскім войску і войску ВКЛ у 1651 годзе ў бітве пад Берасцячком.
Следам за паўстаннем казакоў у 1654-ым годзе на Рэч Паспалітую вайной пайшло Маскоўскае княства. У 1655 годзе Багуслаў Радзівіл удзельнічае ў аблозе Магілёва. У тым жа 1655-ым годзе, каб выратаваць ад поўнага захопу маскоўскімі войскамі ўсёй тэрыторыі ВКЛ, ён разам са сваім стрыечным братам Янушам Радзівілам арганізуе і падтрымлівае Кейданскую унію са шведамі, па якой ВКЛ і Швецыя становяцца адны дзяржавай. Для многіх у Рэчы Паспалітай браты Радзівілы пасля гэтага саюза сталі здраднікамі, па сутнасці яны выратавалі частку тэрыторыі ВКЛ ад спусташэння і поўнага захопу Маскоўскімі войскамі, а таксама паспрыялі пачатку вайны Масквы са Швецыяй. Швецыя, якая да таго часу ўжо ваявала з Рэччу Паспалітай, вымушана была перанакіраваць частку сіл на вайну з Масквой і, тым самым, адцягвала ўвагу часткі арміі Маскоўскага княства, што несумненна пайшло на карысць Польшчы і Вялікаму княству Літоўскаму.
Самі ж Радзівілы, Януш і Багуслаў не збіраліся доўга быць са шведамі за адно. Януш Радзівіл неўзабаве пасля Кейданскай уніі памёр, а Багуслаў Радзівіл у 1657 годзе паспрыяў прымірэнню і заключэнню саюза паміж Рэччу Паспалітай і Прускім курфюрстам супраць шведаў. З 1657-га года дараваны Янам Казімірам Багуслаў ваюе супраць шведаў. У 1659 годзе, камандуючы прускімі войскамі, ён адбівае ў шведаў горад Лібаву і замак Гробін.
Апроч ваеннай справы і фехтавання, Багуслаў Радзівіл захапляўся архітэктурай і ваеннай фартыфікацыяй. У Слуцку, дзе была яго рэзідэнцыя, па намаляваных ім праектах былі перабудаваны абарончыя збудаванні. Горад атрымаў новую цытадэль, прыгонныя муры з бастыёнамі і чатырма варотамі. Свой архітэктурны талент Багуслаў Радзівіл праявіў не толькі ў збудаванні крэпасцей, апрача гэтага ім быў распрацаваны праект іканастаса праваслаўнага храма ў Слуцку, а таксама праект гарадской ратушы. Ім жа было намалявана некалькі дзясяткаў чарцяжоў і малюнкаў-панарам беларускіх гарадоў і эскізаў асобных збудаванняў. У Слуцак ён запрасіў вучоных і дзеячаў культуры, сабраў архіў з каштоўнымі рукапісамі, сярод якіх былі Радзівілаўскія летапісы, акрамя гэтага князь збіраў прадметы мастацтва.
31 снежня 1669-га года падчас палявання Багуслаў Радзівіл раптоўна памёр і быў пахаваны ў Евангельскім храме Кёнігсберга (Калінінград) побач са сваёй жонкай Ганнай Марыяй, якая была дачкой яго стрыечнага брата Януша Радзівіла. Іх адзіная дачка Людвіга Караліна засталася сіратой і атрымала ў спадчыну Найбургскія маёнткі.
