Юрый Алелькавіч, сын слуцкага князя Сямёна Міхайлавіча і княгіні Анастасіі, нарадзіўся ў 1492-ым годзе. У свае 14 гадоў прыняў баявое хрышчэнне, калі разам са сваёй маці, Анастасіяй Слуцкай, абараняў горад ад войскаў крымскіх татараў, якія аблажылі горад.
Праз два гады Юры Алелькавіч, зноў абараняе Слуцк ад аблогі, на гэты раз горад спрабавалі захапіць войскі мяцежнага князя Міхайла Глінскага. У гэтай бітве юны князь удала адбіў два штурмы, а затым праз таемны падземны праход вывеў свой атрад за сцены замка і здзейсніў вылазку на суперніка, прычыніўшы яму значную шкоду.
У 1511-ым годзе Юрый Алелькавіч пад Кіевам, ва ўрочышчы Рутка, разам з войскамі Юрыя Радзівіла і кіеўскага ваяводы Андрэя Неміровіча, здзяйсняе начны напад на татарскі лагер, у выніку быў знішчаны буйны татарскі загон і вызвалена вялікая колькасць палонных. Ваенны лёс князя Юрыя Алелькавіча цесна звязана лёсам гетмана Канстанціна Астрожскага. Яны біліся разам, плячом да пляча, амаль ва ўсіх вайсковых кампаніях гетмана. У бітве пад Оршай у 1514-ым годзе на чале слуцкага атрада князь Юрый удзельнічаў у разгроме маскоўскіх войскаў. Зімой 1527 года змагаўся на полі бою супраць татараў у бітве на рацэ Альшанка. Пасля разгрому асноўных сіл ворага ўзначаліў пагоню за бягучымі рэшткамі войскаў, якія дагнаў і знішчыў каля Чаркас і Канева.
У час Старадубскай вайны (1534 - 1537) паміж ВКЛ і Маскоўскім княствам, у 1534 годзе Юрый Алелькавіч разам з Андрэем Неміровічам і канюшым літоўскім Васілём Чыжом камандаваў авангардам войскаў ВКЛ у паходзе на Севершчыну. Разбіў два Маскоўскія атрады пад Старадубам і рушыў далей на Смаленшчыну. На 30 міль уварваўся ўглыб маскоўскага княства, спустошыўшы ваколіцы і ўзяўшы ў палон мноства людзей. Пасля займаўся абаронай паўночна-ўсходніх рубяжоў ВКЛ.
У ВКЛ Юры Алелькавіч падкрэсліваў свой статус як незалежнага ўдзельнага князя. Зрабіў Слуцак адным з палітычных цэнтраў. У ваенныя паходы выступаў са сваім войскам, якое фармавалася з яго салдат і найманых воінаў. У паспалітае рушанне (усеагульнае шляхецкае апалчэнне) выстаўляў нараўне з апалчэнцамі неабходную колькасць ратнікаў.
Акрамя вайсковых і палітычных справаў Юры Алельковіч таксама займаўся будаўніцтвам. У Петрыкаве, на высокім беразе ракі Прыпяць, ён пабудаваў драўляны абарончы замак, які быў разбураны маскоўскімі войскамі падчас Старадубскай вайны.
Будучы праваслаўным князем, у 1526-ым годзе, у сваіх уладаннях у Лішкаве і Весічы (цяпер гэта горад Вяйсей Літоўскай Рэспублікі), для сваёй жонкі каталічкі Алены Гаштольд пабудаваў касцёл, які захаваўся да нашых часоў.
Памёр князь Юры Алелькавіч у 1542-ым годзе, пакінуўшы двух сыноў, якія пасля смерці бацькі сталі сумесна кіраваць Слуцкім княствам.
