Маскоўскі князь Васіль III, падчас вайны з ВКЛ 1514-1520 гг, арганізаваў новую ваенную кампанію разам з татарамі. У 1519 годзе іх аб'яднаныя войскі ўдарылі па ВКЛ.
Татарская армія, колькасцю ў 40 тысяч чалавек на чале з Волат-Солтанам, накіравалася на тэрыторыю Польшчы, дзе спустошыўшы і разрабаваўшы Белзкую і Люблінскую зямлю, ўстала лагерам на правым беразе Буга пад крэпасцю Сокаль.
Туды, разам з двухтысячным атрадам, нанятым за свой кошт, прыбіў Канстанцін Астрожскі, які да гэтага ахоўваў Валынь. Акрамя таго, на абарону літоўскіх зямель выступіў 4-тысячны атрад палякаў.
Маючы ўсяго 6 тысяч воінаў, Астрожскі не жадаў атакаваць татараў на правым беразе Буга, бо бачыў іх выгадную пазіцыю і перавагу на вышыні, якую ім даваў Высокі бераг ракі, ён хацеў даць бой у іншым месцы. Аднак, палякі не жадалі яго слухаць і хацелі адразу рынуцца ў бой на ворага, што яны і зрабілі 2 жніўня 1519 года, нягледзячы на засцярогі Астрожскага.
Доўга не думаючы і не шукаючы броду, польскія воіны, сталі перапраўляцца на другі бераг Буга ўплаў, вядома, і сталі лёгкай мішэнню для татарскіх лучнікаў. Астрожскі, бачачы ўсё гэта, не мог застацца абыякавым і кінуць сваіх саюзнікаў у баі. Праз іншы брод гетман пераправіў сваіх воінаў і ўдарыў татарам у спіну, што дазволіла палякам усё ж такі пераправіцца праз раку.
Завязаўся разлютаваны бой і татары пачалі несці вялікія страты, але так як іх на шмат было больш, і ўсё новыя і новыя сілы прыходзілі замест забітых, а радзеючыя шэрагі літвінаў і палякаў замяніць было няма кім, і па гэтым, неўзабаве, іх атачылі татары. Астрожскі, бачачы, што далейшы бой з татарамі прывядзе да гібелі ўсіх яго войскаў, даў загад выходзіць з акружэння. Гетман павёў за сабой воінаў да сцен Сакальскага замка, дзе яны змаглі схавацца ад татараў.
Нецярпімасць палякаў ледзь не павярнулася для Астрожскага гібеллю і поўнай паразай. З 6 тысяч літоўскіх і польскіх салдат, якія ўдзельнічалі ў бітве пад Сокалем, загінула каля 1200 чалавек. Татары, страціўшы каля 4 тысяч чалавек, не скарыстаўшыся сваёй перамогай, сышлі ў Крым.
