Вялікі князь літоўскі Ягайла, каб вярнуць уладу, якую ў яго адабралі яго дзядзька князь Кейстут і стрыечны брат Вітаўт, у 1382 годзе звяртаецца па дапамогу да крыжакоў. Тэўтонскі ордэн дапамагае Ягайла войскамі, і ён вяртае сабе трон. За аказаную дапамогу ў вяртанні вялікакняскага пасаду Ягайла вымушаны быў расплаціцца з Тэўтонскім ордэнам.
31 кастрычніка 1382-га года паміж Вялікім князем Літоўскім Ягайлам і Тэўтонскім ордэнам быў падпісаны Дубіскі дагавор, па якім Ягайла абавязаўся: аддаць ордэну Жамойці да ракі Дубісы, прыняць каталіцтва, падтрымліваць мір з Ордэнам, ні з кім не ваяваць. Ягайла мог бы адмовіцца ад падпісання дадзенай дамовы, але з усходу межам ВКЛ пагражала Маскоўскае княства, на захадзе Януш Мазавецкі заняў Дарагічын, Мельнік і разарыў наваколлі Бельска, Камянца і Сурожа. А яго ворага і галоўнага прэтэндэнта на вялікакняскі трон Вітаўта прытулілі ў сябе крыжакі і ў любы момант маглі даць яму войскі для чарговай вайны за вялікакняскі пасад.
Дубіскі дагавор абмяжоўваў суверэнітэт Вялікага Княства Літоўскага, аднак, фактычна, ён не быў выкананы Ягайлам. Пасля нападу крымскага хана Тахтамыша на Маскву небяспека для ВКЛ на ўсходняй мяжы ўхілілася, і Ягайла ўжо няма чаго было спяшацца выконваць узятыя на сябе абавязанні па дамове. Ён адкладаў хрышчэнне, адабраў назад у Мазовіі Дарагічын і Мельнік і не спяшаўся аддаваць Тэўтонскаму ордэну Жамойцію.
Пасля таго як 19 ліпеня 1383 года не адбылася намечаная сустрэча на востраве пасярод Нёмана недалёка ад вусця ракі Дубіс, дзе Ягайла павінен быў паўстаць перад магістрам крыжакоў, 30 ліпеня 1383 года Ордэн аб'явіў ВКЛ вайну. На гэты раз дапамога і войскі былі прадастаўлены Вітаўту, які адразу ж пачаў вайну.
Гэтая вайна праз некалькі гадоў скончылася прымірэннем Ягайлы з Вітаўтам. Вітаўт вярнуўся ў ВКЛ і атрымаў назад амаль усе свае землі.
