Пасля смерці ў 1430-ым годзе Вялікага князя Літоўскага Вітаўта пасад займае князь Свідрыгайла. Зняволеная пры Вітаўце Гарадзельская унія губляе сілу, а новую Вялікі князь Літоўскі не жадае заключаць, у выніку саюз ВКЛ і Польшчы распадаецца.
Каб аднавіць звяз і абнавіць унію, польскія магнаты і кароль Ягайла падтрымалі ў ізноў успыхнулай вайне за ўладу брата Вітаўта Жыгімонта Кействтовіча. Пасля перамогі, 15 кастрычніка 1432-га года ў Гродне, Жыгімонт разам са сваімі прыхільнікамі з аднаго боку і, сямю магнатамі на чале з кракаўскім біскупам Збігневам Аляскінскім з другога боку, падпісалі акт дзяржаўнай уніі паміж ВКЛ і Польшчай. Гэтая унія паўтарыла ўмовы Віленска - Радамскай уніі, а Жыгімонт абавязаўся кіраваць на тых жа ўмовах, што і Вітаўт. Ён таксама абяцаў, што пасля ягонай смерці ВКЛ пяройдзе да польскага караля і Кароны, і, нягледзячы на тое, што абвяшчалася магчымасць выбару новага Вялікага князя Літоўскага, усё гэта магло адбыцца толькі з удзелам палякаў і толькі часова.
У акце падпісанай уніі Жыгімонт Кейстутавіч быў названы найвышэйшым князям Літвы, старэйшым братам і панам. Паводле уніі Падоле цалкам заставалася за польскай каронай, а да Жыгімонта Кейстутавіча пераходзіла ў пажыццёвае кіраванне Валынь. Спрэчныя валынскія воласці з замкамі Гарадла, Ветлы, Ратна і Лапацін далучаліся да Польшчы. Трокскае княства пераходзіла да Жыгімонта ў прыватнае валоданне.
Па уніі Жыгімонт Кейстутавіч абавязаўся дапамагаць Польшчы ў барацьбе супраць крыжакоў, а акрамя гэтага сцвярджалася, што ён ніколі не будзе прэтэндаваць на польскую карону без згоды Польшчы. Акт уніі, падпісаны ў Гродне, засведчылі 22 прыхільнікі Жыгімонта. Канчаткова Гродзенская унія была заключана ў Кракаве 3 студзеня 1433 года. Польскі кароль і каронная рада двума актамі пацвердзіла выдадзеныя акты уніі ў Гродне без змен.
Крыху пазней, 20 студзеня 1433-га года, Жыгімонт Кейстутавіч падпісаў аналагічны акт уніі ў Троках, на гэты раз ён быў засведчаны 41-м прадстаўніком вярхоўнай шляхты ВКЛ. Унія яшчэ раз пацвярджалася двума актамі, выдадзенымі ў Корчыне і Гродне 27 лютага 1434 года. Гарадзенская унія дзейнічала да самай смерці Вялікага князя Літоўскага Жыгімонта Кейстутавіча.