У ходзе вайны паміж Рэччу Паспалітай і Маскоўскім княствам у перыяд з 1654-ы па 1667-ы год, маскоўскі ваявода і.А. Хаванскі пасля захопу Навагрудка 25 лютага 1660 года высунуўся са сваімі войскамі ў бок Ляхавічаў і прыбыў на месца 20 сакавіка 1660 года.
Ляхавіцкі замак, пабудаваны ў канцы шаснаццатага стагоддзя вялікім гетманам літоўскім Янам Карлам Хадкевічам, лічыўся самай магутнай фартыфікацыяй у Рэчы Паспалітай. Ён стаяў на ўзгорку, па левым беразе ракі ведзьма, і быў акружаны глыбокім ровам, запоўненым вадой. Па форме замак быў чатырохкутным, з бакамі 175 на 220 метраў. Кожны кут бастыёна меў развітую канфігурацыю, а земляныя валы і бастыёны з вонкавага боку былі абмураваны каменем і цэглай.
Узбраенне замка складалася з больш чым 30-ці гармат і 50-ці гакаўніц, сотняў лёгкіх і цяжкіх мушкетаў, меліся вялікія запасы пораху і хлеба. Гарнізонам камандаваў камендант, палкоўнік Міхаіл Станіслаў Юдзіцкі. У яго распараджэнні знаходзіўся атрад з чатырох тысяч чалавек, але прафесійнымі ваярамі былі ўсяго 450 чалавек, астатнія – шляхта, яўрэі і сяляне.
Хаванскі запатрабаваў безумоўнай капітуляцыі замка, як толькі падышоў да яго са сваім войскам і, не дачакаўшыся станоўчага адказу, рана раніцай, 26 сакавіка, пачаў штурм. Нягледзячы на тое, што некаторым маскоўскім ратнікам атрымалася-такі забрацца на сцены, прайсці ўнутр яны не змаглі і ў выніку былі адкінутыя. Разлютаваны бой ішоў да трох гадзін дня, штурм быў адбіты, а маскоўскае войска панесла істотныя страты. Не здолеўшы адразу ўзяць замак, Хаванскі пачаў працяглую аблогу.
Нягледзячы на пастаянны абстрэл Ляхавіцкага замка з 12 аблогавых батарэй і атрад колькасцю ў паўтары тысячы чалавек з Магілёва, які прыйшоў у маі да Хаванскага, замак працягваў супраціўляцца і здавацца не збіраўся.
Ноччу 24 мая 1660 года Хаванскі загадаў сваім войскам пайсці на другі штурм. Гэты прыступ абаронцы замка адбілі магутным агнём з гармат і ручной агнястрэльнай зброі. Надыходзячыя вымушаныя былі спыніць штурм, а іх страты склалі каля двух тысяч забітымі і параненымі. Маральны дух маскоўскіх войскаў моцна ўпаў.
Аднак Хаванскі працягваў аблогу і нават рыхтаваўся да трэцяга штурму, але яму перашкодзілі войскі ВКЛ і Польшчы пад камандаваннем Сапегі і Чарнецкага, якія падышлі на дапамогу абложаным. Хаванскі вымушаны быў зняць аблогу і адысці на 10 кіламетраў ад замка да вёскі Палонцы, дзе яго войска і было разгромлена войскамі Сапегі і Чарнецкага.
